KRAJOWY FUNDUSZ SZKOLENIOWY

Celem utworzenia Krajowego Funduszu Szkoleniowego (KFS) jest pomoc osobom pracującym zagrożonym utratą zatrudnienia z powodu kwalifikacji nieadekwatnych do wymagań stawianych przez lokalny rynek pracy i dynamicznie zmieniającą się gospodarkę. KFS to wydzielona część środków Funduszu Pracy, określona w planie Funduszu Pracy na dany rok budżetowy.

Środki KFS można przeznaczyć na finansowanie działań obejmujących kształcenie ustawiczne pracowników i pracodawcy tj.:

1) określenie potrzeb pracodawcy w zakresie kształcenia ustawicznego w wiązku z ubieganiem się o sfinansowanie tego kształcenia ze środków KFS,
2) kursy i studia podyplomowe realizowane z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą,
3) egzaminy umożliwiające uzyskanie dokumentów potwierdzających nabycie umiejętności, kwalifikacji lub uprawnień zawodowych,
4) badania lekarskie i psychologiczne wymagane do podjęcia kształcenia lub pracy zawodowej po ukończonym kształceniu,
5) ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków w związku z podjętym kształceniem.

Na wniosek pracodawcy, na podstawie umowy zawartej pomiędzy Powiatowym Urzędem Pracy a pracodawcą, można przeznaczyć środki z KFS na sfinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawcy w wysokości:
• 80% kosztów kształcenia ustawicznego, nie więcej jednak niż do wysokości 300% przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika,
• 100% kosztów kształcenia ustawicznego - jeśli należy do grupy mikro-przedsiębiorców, nie więcej jednak niż do wysokości 300% przeciętnego wynagrodzenia w danym roku na jednego uczestnika.

Środki z KFS przyznane pracodawcy na sfinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego stanowią pomoc udzielaną zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.

Pracodawca zawiera z pracownikiem, któremu zostaną sfinansowane koszty kształcenia ustawicznego, umowę określającą prawa i obowiązki stron. Pracownik, który nie ukończył kształcenia ustawicznego finansowanego ze środków KFS z powodu rozwiązania przez niego umowy o pracę lub rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, jest obowiązany do zwrotu pracodawcy poniesionych kosztów, na zasadach określonych w umowie z pracodawcą. W w/w przypadku pracodawca zwraca do Powiatowego Urzędu Pracy środki KFS wydane na kształcenie ustawiczne pracownika, który nie ukończył kształcenia ustawicznego finansowanego ze środków KFS .

O dofinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego mogą wystąpić wszyscy pracodawcy, w rozumieniu przepisów ustawy, którzy zamierzają inwestować w podnoszenie swoich własnych kompetencji lub kompetencji osób pracujących w firmie. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 25 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. poz. 667 z późn. zm.) pracodawca to jednostka organizacyjna, chociażby nie posiadała osobowości prawnej, a także osoba fizyczna, jeżeli zatrudnia co najmniej jednego pracownika. Nie jest pracodawcą osoba prowadząca działalność gospodarczą nie zatrudniająca żadnego pracownika.

Środki KFS w latach 2014 i 2015 przeznaczone zostały na wsparcie kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawców w wieku co najmniej 45 lat.